Le Monde est à NOUS.

Tatlı bir filmdi!!
Paris sokaklarını özellikle eski zaman enerjisi vererek yansıtmaları bana çok iyi hissettirdi. Filmde en çok hoşuma giden kısmı aslında sonu oldu.
Hayatlarımızda bize eşlik eden insanların aslında bizim için uygun olmadığını fark ettiğimizde, her zaman yeni bağlar kurup nerede ve kiminle ne derece yakın olacağımızı seçebiliriz. Seçimlerimizde bu yüzden özgürüz. Evren bizim için, birileriyle yolumuzu rastlaştıracak ama yine de seçimlerimizde özgürüz.
İşlediği konu ve işleniş biçimi ilk 1-2 saatte çok kaliteliydi, ve bir anlığına çok fazla düşünmenize yol açıp bedeniniz, yüzünüz hakkında içsel bir sorgulama yaratıyor ve bence bu iyi. Ama sanki filme SON bulamamışlar gibi, son sahnelerin bu kadar abartılaşmasına gerek var mıydı emin değilim, daha farklı bir sonu hak ettiğini düşünüyorum.